Τελικά ποια σκοτεινή και απεχθής δύναμη δημιούργησε τον Κορωνοϊό;
Μήπως η Κίνα για να διπλασιάσει το χαρτοφυλάκιο της με ομόλογα Αμερικανικού χρέους; Ή για να πλήξει τον Τράμπ στις επερχόμενες εκλογές των ΗΠΑ;
Μήπως η λέσχη Μπίντελμπεργκ; Ο ιδρυτής της Microsoft Μπίλ Γκέιτς; H οικογένεια των Ρότσιλντ,ή ο Σόρος;
Που αποσκοπεί η ελεγχοκρατία για την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων μέσω του περιορισμού των ατομικών ελευθεριών;
Πώς χρησιμοποιείται η υψηλή τεχνολογία του ραδιενεργού δικτύου 5G στην εξάπλωση της νόσου του Κορωνοϊού;
Αποτελεί άραγε ο Κορωνοϊός ένα δημιούργημα αμερικανο-εβραϊκής συνομωσίας για τον αποδεκατισμό του παγκόσμιου πληθυσμού;
Είναι μερικά από τα ερωτήματα που συνθέτουν την παγκοσμιότητα των πιο εφιαλτικών ερμηνειών που δόθηκαν για την εξήγηση της πανδημίας. Ενός επικίνδυνου υγειονομικού φαινομένου που απειλεί την ανθρωπότητα, φέροντας αντίστοιχα τον ίδιο παγκόσμιο χαρακτήρα με τις τρομολαγνικές αντιλήψεις που διακινούνται για τα αίτια της εμφάνισης του.
Ο ίδιος εξίσου εφιαλτικός χαρακτήρας διακρίνεται και στα εγχώρια τρομοσενάρια που απασχολούν την Ελληνική κοινή γνώμη.
Μήπως ο Κορωνοϊός αποτελεί το εφαλτήριο για την καταπάτηση δικαιωμάτων των εργαζομένων; Για τη μείωση μισθών και συντάξεων; Για το μαζικό ξεπούλημα του Ε.Σ.Υ σε ιδιωτικά συμφέροντα;
Μήπως οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν τα περιοριστικά μέτρα και τους μηχανισμούς τους για το φακέλωμα των πολιτών;
Μήπως η πανδημία αποτελεί προβοκάτσια εναντίον της ορθόδοξης εκκλησίας για να σιωπήσει ευνοώντας έτσι την επέκταση άλλων δογμάτων;
Άραγε ο Καθηγητής Τσιόδρας παριστάνει τον αγαθό επιστήμονα ως όργανο της άρχουσας τάξης; Και ποιο το σκεπτικό του «ντουέτου» με το “σκληρό” Χαρδαλιά;
Και στο περιθώριο των σκοτεινών αυτών θεωριών στήνεται ένα άλλος χορός τραγελαφικών επιχειρημάτων στην υπηρεσία εγκλωβισμού ανυποψίαστων και αφελών πολιτών.
Όπως παράδειγμα η άποψη ότι τα περιοριστικά μέτρα, δεν ήταν απαραίτητα όταν πάρθηκε η απόφαση για την υλοποίησή τους, καθώς τα κρούσματα Κορωνοϊού ήταν λιγότερα από αυτά της κοινής γρίπης.
Παράλληλα κυκλοφορούν και μυστικές συνταγές για μαντζούνια που αποτελούν φαρμακευτική αγωγή κατά της πανδημίας, με πιο γνωστές αυτές για τα ζεστά υγρά και το σκόρδο. Ενώ δεν λείπουν και οι πιο αηδιαστικές όπως αυτή που συνιστά ούρα ή κοπριά από ινδικές αγελάδες ως φάρμακο κατά του ιού.
Οι θεωρίες συνομωσίας δεν αφήνουν εκτός φημολογίας και το περίφημο εμβόλιο κατά του ιού. Για κάποιους το εμβόλιο έχει βρεθεί και σκοτεινές δυνάμεις το κρύβουν. Άλλοι πιστεύουν πως το εμβόλιο δεν πρόκειται να βρεθεί καθώς οι εγκέφαλοι της παγκοσμιοποίησης, δεν θα επιτρέψουν να σωθεί η ανθρωπότητα. Υπάρχει βέβαια και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ, ο οποίος δήλωσε πως το εμβόλιο θα είναι σύντομα διαθέσιμο. Παρά τα όσα εκ διαμέτρου αντίθετα, υποστηρίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) λαμβάνοντας υπόψη τις γνώμες εμπειρογνωμόνων, που έχουν κάνει γνωστές τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
Η ακατάσχετη αυτή παραφιλολογία με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, οδήγησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να δημιουργήσει ειδική ενότητα στην ιστοσελίδα του, για την αντίκρουση των “μύθων” που πλημμυρίζουν την παγκόσμια κοινότητα.
Οι απαντήσεις για τα κίνητρα και τα οφέλη των συνωμοσιολόγων στη διασπορά και υπεράσπιση θεωριών που αποτελούν εφιαλτικά σενάρια, βρίσκονται στην αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς τους, ως μέρος ενός βεβαρημένου ανθρώπινου ψυχισμού.
Είναι γεγονός πως η πλοκή σεναρίων επιβίωσης αποτελεί σε δύσκολες καταστάσεις, τρόπο λειτουργίας της ανθρώπινης οντότητας. Είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να διαφύγει τον κίνδυνο, έχοντας ανεπτυγμένο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Για να το επιτύχει προβαίνει στην προσπάθεια εξήγησης των φαινομένων που πλήττουν ή δημιουργούν με διαφορετικό τρόπο τις συνθήκες διαβίωσης του. Το πρώτο βήμα για την αναγνώριση της πιθανής απειλής, συνίσταται στην έγκαιρη πρόβλεψη των εν δυνάμει κινδύνων.
Ο άνθρωπος στη διαδικασία αυτή παρεμβάλλεται ως κριτικό ον μεταξύ του αιτίου και του αποτελέσματος. Δίνει τη δική του εξήγηση για το γεγονός, καλύπτοντας τις περισσότερες φορές εμπειρικά την απόσταση της διαδρομής μεταξύ του αιτίου και του αποτελέσματος. Μία ενστικτώδης ενέργεια που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της νοητικής του λειτουργίας, με σκοπό να καθορίσει την αντίδραση του.
Το αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης συνοδεύεται και από τον αναπόφευκτο καταλογισμό ευθυνών. Ο άνθρωπος νοιώθει την ανάγκη να επιρρίψει ευθύνες, με σκοπό την ικανοποίηση της ψευδαίσθησης να αισθανθεί δυνατός. Να νοιώσει επιτιθέμενος, να νοιώσει κατήγορος, ώστε να αφυπνίσει τον εαυτό του και τους γύρω του για να οργανώσουν την επιβίωση τους.
Το πρόβλημα έγκειται πως η συγκεκριμένη υποσυνείδητη λειτουργία εφαρμόζεται από κάποιους συνανθρώπους μας χωρίς λογικό πλέγμα.
Χωρίς την ύπαρξη γνώσης, εξειδίκευσης και με απόψεις επί παντός επιστητού. Οι συνέπειες αυτής της ανορθόδοξης λειτουργίας γίνονται μεγαλύτερες, όταν αντικείμενο των εικασιών αποτελεί ένα φαινόμενο πανδημίας. Ένα σύνθετο πρόβλημα με μία ιδιαίτερη αιτιολογία και εξήγηση σε πολλαπλές διαστάσεις.
Για το λόγο αυτό επιχειρείται μία απλούστευση των δεδομένων ή άλλως μία εύκολη ερμηνεία. Απαιτείται μία συγκεκριμένη και απλή εξήγηση που ταυτόχρονα να στοχοποιεί με τον ίδιο απλό τρόπο τον κατά φαντασία υπαίτιο. Το ίδιο απλοϊκή είναι και η επιχειρηματολογία στήριξης της ερμηνείας. Σύντομη, αληθοφανής και περιεκτική.
Αλλά και στην περίπτωση που οι σκοτεινές αυτές θεωρίες εκφράζονται ή υποστηρίζονται από άτομα με επιστημονική ιδιότητα, η ανάγκη απλούστευσης του περιεχομένου των εικασιών αποτελεί μονόδρομο στην προσέλκυση ακροατηρίου.
Βεβαίως, ο απλοϊκός χαρακτήρας των επιχειρημάτων δε σημαίνει πως αυτά στερούνται επώδυνου και φρικιαστικού περιεχομένου.
Όλα τα σενάρια συνομωσίας είναι τρομαχτικά. Γιατί η επιχειρηματολογία τους πρέπει να διαπνέεται από το ίδιο φορτίο τρόμου που έχουν οι συνέπειες του φαινομένου, τις οποίες διαπραγματεύονται να εξηγήσουν. Άλλως η εξήγηση δεν θα είχε την ίδια βαρύτητα με το γεγονός της πανδημίας και τις βλαβερές συνέπειες που προξενεί στην ανθρωπότητα.
Ως δια μαγείας, τίποτα μα τίποτα στα φρικιαστικά σενάρια δεν είναι τυχαίο ή άγνωστο. Πως θα μπορούσε άλλωστε αφού το τυχαίο δεν έχει αιτία. Κρίνεται μόνο ως αποτέλεσμα και ο σκοπός των συνωμοσιολόγων είναι ο καταλογισμός ευθυνών. Για το λόγο αυτό, στοιχεία αμφισβητούμενου κύρους παρουσιάζονται ως εφτασφράγιστα μυστικά ή καλά κρυμμένες πληροφορίες που έρχονται στο φως, υπό μορφή δήθεν αποκαλύψεων. Με κάποιο ανεξήγητο τρόπο, ντοκουμέντα που κρύβονται σε χρηματοκιβώτια, στα αρχεία μυστικών υπηρεσιών, στις θυρίδες μεγάλων επιχειρηματιών, στα κλειστά δωμάτια ασφαλείας μεγάλων εταιρειών, έρχονται να αποτελέσουν δομικά στοιχεία μιας σχιζοφρενούς επιχειρηματολογίας.
Στο δρόμο για την αναζήτηση τεκμηρίωσης του τρόμο-σεναρίου, η πλοκή της ιστορίας θα συμπεριλάβει οποιοδήποτε στοιχείο μπορεί να φανεί χρήσιμο. Ένα παλιό βίντεο για παράδειγμα, με μία δήλωση ή θέση ενός στοχοποιημένου υπαίτιου. Μία έρευνα ή μελέτη για θέμα άσχετο, η οποία με την ανάλογη παραποίηση εξυπηρετεί τη στήριξη μιας τρομο-θεωρίας. Μία δήλωση σχετιζόμενη με το σενάριο, ασχέτως αν έχει ειπωθεί με σκοπιμότητα ως αποτέλεσμα σύγκρουσης συμφερόντων. Στη δομή μίας απλοϊκής επιχειρηματολογίας που θα εμφανίζεται με ξεκάθαρο τρόπο ο φταίχτης, τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν κομμάτια του παζλ της συμφοράς.
Κοινός παρονομαστής στη σύνδεση των στοιχείων της συνωμοτικής επιχειρηματολογίας είναι ο δόλος.
Σε αυτά τα κακά σενάρια, πάντα πρέπει κάποιος να παίζει το ρόλο του κακού ώστε να διευκολύνεται το αποτέλεσμα της θεωρίας. Η εμφάνιση εξιλαστήριων θυμάτων. Τα πρόσωπα, οι ομάδες, το κοινωνικό σύνολο που πλήττονται. Οι αδικούμενοι της υπόθεσης, τους οποίους τόσο ο συνωμότης όσο και ο συνωμοσιολόγος εμφανίζονται ως σωτήρες για να τους υπερασπίσουν. Για να ξεσκεπάσουν τη σκευωρία εναντίον τους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ακτινογραφία του κοινωνικού σώματος που ασπάζεται αυτές τις θεωρίες. Συνήθως πρόκειται για άτομα που χαρακτηρίζονται από μειωμένη κριτική ικανότητα. Τα οποία παραλείπουν συνειδητά την ύπαρξη πλουραλισμού στην ενημέρωση τους και η αποδοχή της έννοιας του αντίλογου, δεν αποτελεί δυνατό στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας τους. Ως εκ τούτου, κρίνουν άκαιρη και άτοπη κάθε ενέργεια λήψης πληροφοριών από τις καθ’ ύλην αρμόδιες επιστημονικές πηγές, ώστε να διασταυρώσουν επιστημονικά δεδομένα. Αυτό αυτόματα πυροδοτεί και μία συγκρουσιακή αντίδραση στη συμπεριφορά τους, λόγω της έλλειψης βάθους στη δομή της επιχειρηματολογίας τους.
Ο φανατισμός αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας των υπερασπιστών συνωμοτικών σεναρίων.
Γιατί στο μικρόκοσμο των ομοϊδεατών, αποκτά μεγάλη σημασία η υπερβολή. Είναι σα να υπάρχει μία άμιλλα μεταξύ τους για τα πρωτεία της πιο υπερβολικής αντίδρασης. Ένας συναγωνισμός εξτρεμιστικής έκφρασης στον οποίο θέτουν τον εαυτό τους, για την απόκτηση της ιδιότητας του τρομολάγνου ηγήτορα.
Ο ακραίος τρόπος αντίδρασης είθισται να εκτονώνεται με μία προβοκατόρικη συμπεριφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι πανέτοιμοι να χλευάσουν, να ειρωνευθούν, να σχολιάσουν με υβριστικό ή απαξιωτικό τρόπο, οτιδήποτε μη αρεστό στη φιλοσοφία τους. Δεν επιδιώκουν τον εποικοδομητικό διάλογο, αλλά τις περισσότερες φορές προκαλούν και κινούνται οργανωμένα με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων.
Ο ξεσηκωμός, η επαναστατική αντίδραση είναι το call to action αυτής της αντίληψης.
Εχθρός η πλειοψηφία, τα αποκαλούμενα μεταφορικά “πρόβατα”. Αυτοί που κατά τη γνώμη των συνωμοσιολόγων, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ως πειθήνια όργανα της νέας τάξης πραγμάτων. Εχθροί τους επίσης είναι και τα media. Τα αποκαλούμενα συστημικά μέσα που προπαγανδίζουν τις απόψεις της ελεγχοκρατίας και διαφθείρουν τη μάζα των πολιτών.
Η λογική των θεωριών συνομωσίας ορίζεται στην ιδέα μίας ουσιαστικά ατελέσφορης επανάστασης. Ενός ξεσηκωμού που υποτίθεται θα εξασφαλίσει την προσδοκώμενη σωτηρία, την επιβίωση. Πρακτική που επιβάλει την καπηλεία κάθε υπαρκτού συστήματος αξιών και σχεδιασμένων ηθών. Έννοιες όπως η θρησκεία, η πατρίδα τίθενται στην υπηρεσία των μηχανισμών υλοποίησης του συγκεκριμένου σκοπού.
Όμως ειδικά την περίοδο που διανύουμε, το κατανυχτικό πνεύμα της Μ. Εβδομάδας στην πορεία προς την Ανάσταση, δεν αφήνει αναπάντητο το ερώτημα για το ποιό είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της ανθρώπινης σωτηρίας. Οι συμβολισμοί και τα μηνύματα της πίστεως για την ανύψωση του ανθρώπου συνάδουν με τον απεγκλωβισμό του από τα πάθη και τη μισαλλοδοξία. Την πραγματική ψυχική σωτηρία.
Ας ανοίξουμε το πνεύμα μας και ας απελευθερωθούμε από όλους τους άλλους φερέλπιδες σωτήρες. Με διάβασμα, με αναζήτηση στοιχείων τεκμηρίωσης, με προβληματισμό και κριτική σκέψη. Μέσα από το διάλογο και τη σύνθεση της διαφορετικότητας των απόψεων.
Γέμισε ο τόπος και ο πλανήτης επαναστάτες και σωτήρες που δήθεν γνωρίζουν καλύτερα τα γεγονότα, ερμηνεύοντας τα μέσα από φαντασιόπληκτα σενάρια μίσους. Τα λόγια του μεγάλου Καζαντζάκη αποτελούν οδηγό στην ελευθερία της σκέψης και της συμπεριφοράς μας. «Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;»
