Πολλά άτομα ορκίζονται στη θετική σκέψη και αρκετοί έχουν βοηθηθεί από αυτήν αλλά τελικά μήπως η “πολλή” θετική σκέψη μπορεί να γίνει τοξική;
Σε άρθρο του στο Psychology Today, ο Nick Morgan, κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην αγγλική λογοτεχνία και ρητορική από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και Πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων Public Words Inc, θέτει το ερώτημα «Είναι τελικά λάθος η θετική σκέψη;» και αναζητά την απάντηση στα ευρήματα δυο ερευνών, που επικρίνουν τη δύναμη της θετικής σκέψης και τη μανία αποφυγής των αρνητικών συναισθημάτων, «προς έκπληξή του» μάλιστα, αφού φράσεις όπως «μπορείς να τα καταφέρεις» βρίσκονται στον πυρήνα της συμβουλευτικής επιχειρήσεων.
Η πρώτη μελέτη συμπέρανε ότι μια δόση απαισιοδοξίας είναι ένδειξη υψηλότερου δείκτη ευφυΐας αλλά και εντονότερου ρεαλισμού σε ζητήματα που αφορούν οικονομικές υποθέσεις και τις πιθανότητες επιτυχίας μια νεοφυούς επιχείρησης. Κατά τα λόγια του επικεφαλής ερευνητή, Chris Dawson, «η χαμηλή γνωστική ικανότητα οδηγεί σε περισσότερες προκαταλήψεις υπέρ του εαυτού μας- ουσιαστικά τρέφουμε αυταπάτες. Οι πιθανότητες να ξεκινήσουμε μια επιτυχημένη επιχείρηση είναι ελάχιστες, αλλά οι αισιόδοξοι πιστεύουν πάντα ότι έχουν τη μεγάλη ευκαιρία και θα ξεκινήσουν επιχειρήσεις προορισμένες να αποτύχουν».
Η δεύτερη μελέτη υπενθυμίζει ότι τα ενοχλητικά αρνητικά συναισθήματα θα συνεχίσουν να έρχονται επειδή έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους, «και δεν μπορούμε να μην αντιδρούμε στα πράγματα που μας εκνευρίζουν, ερεθίζουν, ενοχλούν, θορυβούν, δυσαρεστούν, εξοργίζουν ή θυμώνουν».
Η μελέτη επικεντρώθηκε στις αντιδράσεις στα αρνητικά συναισθήματα, καταλήγοντας ότι, αν τις αξιολογούμε ως αρνητικές, είναι πιθανότερο να μας κυριεύει το άγχος και η κατάθλιψη. Εν αντιθέσει, αγκαλιάζοντας αυτά τα συναισθήματα ως φυσιολογικό μέρος της ζωής, είναι πιθανότερο να αποκομίσουμε τα όποια οφέλη τους. «Ο θυμός μπορεί να είναι χρήσιμος όταν μας αδικούν, το άγχος να μας προειδοποιήσει για τις γύρω προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και ο φόβος να μας ενημερώσει ότι πρέπει να προσέχουμε για την τίγρη με τα κοφτερά δόντια που παραμονεύει κρυμμένη στους θάμνους».
Σύμφωνα με τον Morgan, οι παραπάνω μελέτες συνηγορούν ότι η αισιοδοξία είναι μεν απαραίτητο συστατικό στην έναρξη μιας προσπάθειας, χρειάζεται όμως μια υγιής δόση ρεαλισμού για να τραβήξει τα γκέμια όταν χάνεται ο έλεγχος. Έπειτα, η αποδοχή της απογοήτευσης που συνοδεύει την αποτυχία, θα βοηθήσει στο ταξίδι της επαγγελματικής ζωής. «Τα συναισθήματα είναι σημάδια, όπως μου έχουν πει οι ψυχοθεραπευτές μου όλα αυτά τα χρόνια, ότι κάτι δεν πάει καλά -ή σωστά- τη δεδομένη στιγμή, και είναι καλό να τους δίνουμε προσοχή -χωρίς να τα κρίνουμε».
