Σοκ προκαλεί η απομάκρυνση ενός 5χρονου μαθητή με διαβήτη τύπου 1, από ιδιωτικό σχολείο της Αττικής, λόγω της διαχείρησης της πάθησης του.
Σύμφωνα με καταγγελίες της Πανελλήνιας Ένωσης Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη (ΠΕΑΝΔ), το παιδί απομακρύνθηκε από την τάξη και αποκλείστηκε από το εκπαιδευτικό περιβάλλον λόγω της διαχείρισης της πάθησής του από τη σχολική νοσηλεύτρια και τη διεύθυνση.
Οι λόγοι που επικαλέστηκε η σχολική μονάδα για την απομάκρυνση ήταν εξοργιστικοί:
-
Ο ήχος του σένσορα γλυκόζης θεωρήθηκε ότι «χαλάει το μάθημα», παρότι αποτελεί κρίσιμο εργαλείο προειδοποίησης για υπογλυκαιμία.
-
Οι συχνές επισκέψεις του παιδιού στην τουαλέτα, απαραίτητες λόγω υψηλών επιπέδων σακχάρου, χαρακτηρίστηκαν ως «παράκαμψη της τάξης».
-
Η ανάγκη να φάει ή να πιει χυμό για τη ρύθμιση της γλυκόζης προκάλεσε παράπονα, αντί για ενημέρωση και υποστήριξη.
Η οικογένεια του παιδιού βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, ενώ το ίδιο το παιδί υπέστη έντονο ψυχολογικό και σωματικό στρες, βιώνοντας την απόρριψη εξαιτίας της πάθησής του, παρά το γεγονός ότι είχαν προσκομιστεί όλα τα απαραίτητα ιατρικά έγγραφα και οδηγίες.
Η πρόεδρος της ΠΕΑΝΔ, Σοφία Μανέα, δήλωσε πως η δημοσιοποίηση του περιστατικού στοχεύει στην άμεση παρέμβαση των αρμόδιων φορέων και στην απόδοση ευθυνών, καλώντας για αυστηρό έλεγχο στη λειτουργία του σχολείου και της σχολικής νοσηλεύτριας.
Η καταγγελία της ΠΕΑΝΔ
«Ένα απίστευτα “τραγικό” συμβάν συνέβη σε γνωστό ιδιωτικό σχολείο, εις βάρος 5χρονου παιδιού με ΣΔτ1.
Εξαιτίας σοβαρής έλλειψης γνώσης της σχολικής νοσηλεύτριας σε ό,τι αφορά τη φροντίδα του 5χρονου μαθητή με διαβήτη, αλλά και της “αδιαφορίας” της να επιμορφωθεί περαιτέρω αφού δεν ειχε ιδέα (η οικογένεια φρόντισε αν και είχε την υποχρέωση να της φέρει τον εκπαιδευτή αντλίας να την εκπαιδεύσει) για να μπορεί να στηρίξει το παιδάκι, δεδομένου του ότι το σχολείο είχε αποδεχθεί το παιδί γνωρίζοντας την πάθηση του διαβήτη και τις ανάγκες του (είχαν λάβει ό,τι απαιτείται απο τον θεράποντα ιατρό του παιδιού), κατέληξε να κινδυνεύσει η υγεία του παιδιού (σοβαρή υπογλυκαιμία) και να ΔΙΩΧΘΕΙ τελικά χθες το παιδάκι απο το σχολείο.
Και το πιο τραγικό όλων, είναι οι λόγοι που ειπώθηκαν απο τους ιδιοκτήτες του σχολείου και τη δασκάλα η οποία έλεγε στη μητέρα δεν ξέρω και δεν μπορώ να βοηθήσω (ενώ έχει ο βαφτιστήρας της διαβήτη!!):
–> ο ήχος του σένσορα ενοχλεί τα άλλα παιδιά και μας χαλάει το μάθημα (ενώ ο ήχος του σένσορα προφυλάσσει το παιδί, ο σένσορας προειδοποιεί τη νοσηλεύτρια να δράσει παρά το ότι η ιδια δεν έπραττε τίποτα άρα ο σένσορας συνεχίζει να χτυπά)
–> εξαιτίας του διαβητη, το παιδί παρακολύει το σχολικό καθώς πάει συχνά στην τουαλέτα (αν το παιδί έχει ψηλό γιατί η νοσηλεύτρια δεν κάνει ό,τι απαιτείται, ναι, όντως το παιδί θέλει συχνά τουαλέτα αλλά αντί να δει πώς θα προστατεύει το παιδί απο τα ψηλά σάκχαρα, τους πείραξε η συχνή τουαλέτα)
–> το παιδί πίνει χυμό και τρώει κρακερ και οι άλλοι μαθητές αντιδρούν (αν είχε εξηγήσει στους μαθητές τι συμβαίνει σε αυτό το παιδί και γιατί πρέπει να φάει, θα τον είχαν αγκαλιάσει αντί να τον δακτυλοδείχνουν)
–> και άλλα πολλά.. που δεν τα χωράει ανθρώπινος νους
Η μητέρα σε πολυ κακή κατάσταση, το παιδί ακόμη χειρότερα καθως υπέστη τόσο καιρό αυτές τις καταστάσεις και τελικά βίωσε την απόρριψη εξαιτίας του Διαβήτη του (παρά το ότι ο ίδιος και οι γονείς ειναι ιδιαίτερα συμφιλιωμένοι με αυτό) και ο πατέρας χρεωμένος με δάνειο για να μπορέσει να πληρώνει το ιδιωτικό οι οποίοι είχαν διαβεβαιώσει κατά την εγγραφή ότι αποδέχονται το παιδί καθώς διαθέτουν νοσηλεύτρια σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα.
Η ιδιοκτήτρια του σχολείου παρεμπιπτόντως φοράει σένσορα καταγραφής γλυκόζης.
Αυτά καταγράφονται εν έτη 2025 στο χώρο της εκπαίδευσης!!
Τι λέτε..
θα κάνουν γραπτώς τους λόγους που έδιωξαν το παιδί??
Θα αποδοθούν ευθύνες στο εκπαιδευτήριο και τη νοσηλεύτρια??
Θα παραιτηθεί η νοσηλεύτρια απο τη θέση της αναλογιζόμενη την ευθύνη του επαγγέλματός της??
Πολλά θα.. θα ακολουθήσουν…
Για το περιστατικό ζητούμε την άμεση παρέμβαση των υπευθύνων και την απόδοση ευθυνών σε όσους θελουν να λέγονται εκπαιδευτικοί και επαγγελματίες υγείας καταπατώντας τις ψυχές των ηρώων μας, των παιδιών με διαβήτη.»
