Με συγκίνηση και χειροκροτήματα υποδέχτηκαν οι θεατές στο Καλλιμάρμαρο τον τελευταίο δρομέα του 42ο Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας.
Σε μία από τις πιο φορτισμένες στιγμές του 42ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας, τα βλέμματα στράφηκαν όχι στους πρώτους, αλλά στον τελευταίο δρομέα που διέσχισε την πύλη του Καλλιμάρμαρου.
Παρότι έφτασε με αρκετή καθυστέρηση σε σχέση με τους πρωταθλητές, το κοινό τον υποδέχθηκε με όρθιους παρατεταμένους χειροκροτηματισμούς, επιβεβαιώνοντας ότι το πνεύμα του Μαραθωνίου δεν είναι μόνο η νίκη, αλλά η επιμονή και η ολοκλήρωση της προσπάθειας.
Ο δρομέας –κουρασμένος, αλλά εμφανώς συγκινημένος– έκανε τα τελευταία βήματα προς τον τερματισμό κοιτώντας συνεχώς την εξέδρα. Το πρόσωπό του, χαραγμένο από την κούραση των 42.195 μέτρων, φωτίστηκε όταν είδε τον κόσμο να χειροκροτεί και να φωνάζει το όνομά του. Εθελοντές, θεατές, ακόμη και άλλοι αθλητές που είχαν ήδη ολοκληρώσει τον αγώνα, έσπευσαν να σταθούν στο πλευρό του, μετατρέποντας τον τερματισμό του σε μία γιορτή ανθρώπινης δύναμης.
Παρά τις δυσκολίες της διαδρομής και την κόπωση, αρνήθηκε να εγκαταλείψει. Λέγεται ότι σε αρκετά σημεία χρειάστηκε να περπατήσει, να σταματήσει και να ξαναπάρει δυνάμεις, όμως δεν έκανε πίσω. «Δεν τρέχω για χρόνο», φέρεται να είπε λίγο αργότερα, «τρέχω για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ».
Οι θεατές, συγκινημένοι από τη θέλησή του, τον αποθέωσαν με τρόπο που θύμισε ότι ο Μαραθώνιος γεννήθηκε ως σύμβολο υπέρβασης. Κάποιοι έβγαλαν φωτογραφίες, άλλοι του έδωσαν νερό, ενώ δεν έλειψαν και εκείνοι που έτρεξαν δίπλα του στα τελευταία μέτρα για να τον εμψυχώσουν.
Ο τελευταίος τερματισμός αποτελεί κάθε χρόνο μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές του Αυθεντικού Μαραθωνίου. Δεν συνοδεύεται από μετάλλια κορυφής, αλλά συνοδεύεται από σεβασμό. Από το μήνυμα ότι κάθε συμμετοχή, κάθε αγώνας και κάθε προσπάθεια είναι σημαντική, ανεξάρτητα από την κατάταξη.
Η φετινή στιγμή θα μείνει σίγουρα στη μνήμη όσων τη βίωσαν. Γιατί στον Αυθεντικό Μαραθώνιο, όπως άλλωστε και στη ζωή, οι πραγματικοί νικητές δεν είναι μόνο όσοι φτάνουν πρώτοι· είναι κυρίως όσοι δεν σταματούν μέχρι να φτάσουν στο τέλος.
