Τι σημαίνει «μεγαλώνω αγόρι» και «μεγαλώνω κορίτσι» στη χώρα μας σήμερα; Πολλά παιδιά ακόμη και σήμερα, μαθαίνουν ότι ο κόσμος είναι βαθιά διχοτομημένος ως προς το φύλο, ότι τα αγόρια και τα κορίτσια είναι διαφορετικά, ντύνονται με διαφορετικά ρούχα, συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο και παίζουν με διαφορετικά παιχνίδια. Και δυστυχώς αυτό συνεχίζεται ακόμη στην εκπαίδευση.
Ενημερωθήκαμε σήμερα για καθηγητή πληροφορικής στο 1ο Γυμνάσιο Φιλοθέης, ο οποίος σε διαγώνισμα στο μάθημα του στην 3η Γυμνασίου, έδωσε άλλο θέμα στα αγόρια κι άλλο στα κορίτσια. Η άσκηση που έπρεπε να λύσουν τα αγόρια αφορούσε σε δομικά υλικά κατασκευής, ενώ τα κορίτσια έπρεπε να λύσουν ένα πρόβλημα με ρούχα στο πλυντήριο!!! Τα κορίτσια όπως ήταν φυσικό αντέδρασαν χαρακτηρίζοντας την προσέγγιση σεξιστική. Ο καθηγητής έβαλε τις φωνές και τα παιδιά έγραψαν ως … όφειλαν το διαγώνισμα.
Ισως είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα στερεοτύπων των φύλων. Υπάρχει η κοινωνική αντίληψη ότι οι άνδρες είναι καταλληλότεροι από τις γυναίκες σε ανάληψη ρόλων ευθύνης, ηγεσίας, μυϊκής δύναμης και σωματικής αντοχής, ενώ οι γυναίκες θα πρέπει να περιορίζονται σε βοηθητικούς ρόλους, στους οποίους συγκαταλέγονται αυτοί των επαγγελμάτων φροντίδας, της αγωγής – ανατροφής των ατόμων, της τροφού και της νοικοκυράς.
Αν δούμε το όλο θέμα σαν ένα μεμονωμένο περιστατικό, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε μέχρι και γραφικό. Αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Είναι πια επιστημονικά τεκμηριωμένο πως ακόμη και η έμφυλη διχοτόμηση των παιχνιδιών στερεί τα παιδιά από την απόκτηση ενός μεγαλύτερου εύρους εμπειριών και δεξιοτήτων. Κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας δημιουργείται η «ταυτότητα» του ατόμου, η οποία, στα πλαίσια της κοινωνικοποίησης θα πρέπει να βρίσκεται σε σύμπνοια με τους ρόλους που η εκάστοτε κοινωνία θεωρεί σωστούς.
Για παράδειγμα, τα κορίτσια ενθαρρύνονται να είναι παθητικά και φιλικά, ενώ τα αγόρια δραστήρια και επιθετικά.
Επομένως, στην κοινωνία γίνεται μια προσπάθεια καταμερισμού εργασίας με βάση το φύλο, ο οποίος εντάσσεται τόσο στα πλαίσια του γενικότερου επαγγελματικού προσανατολισμού που ασκείται από τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς και άρα των αντίστοιχων σπουδών.
Η πρόκληση να μεγαλώσουμε παιδιά με μια πιο ισότιμη αντίληψη του κόσμου, μακριά από έμφυλα στερεότυπα, κατά προτίμηση πριν τα στερεότυπα αυτά επηρεάσουν την αυτοεικόνα, την αυτοπεποίθηση, τις σχέσεις τους, ακόμα και την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, είναι μεγάλη. Και φυσικά ξεκινάει μέσα στην οικογένεια αλλά συνεχίζει και στο σχολείο που ως θεσµός αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα πολιτισµικά πλαίσια µέσα στο οποίο δοµούνται και αναπαράγονται νοήµατα και πρακτικές που διαµορφώνουν και αναπαράγουν τις έµφυλες και σεξουαλικές ταυτότητες των µαθητών/µαθητριών.
