Η μετάβαση του παιδιού από το νήπιο στο δημοτικό είναι ένα σημαντικό ορόσημο στη ζωή του, καθώς σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εκπαιδευτικής διαδρομής.
Ο Μάριος Μάζαρης σε μια ανάρτηση του στο Instagram, θέλησε να επισημάνει στους γονείς πως η μετάβαση του παιδιού από το νήπιο στο δημοτικό δεν πρέπει να ταυτίζεται μόνο με μαθησιακούς και γνωστικούς όρους αλλά και με τη συναισθηματική ετοιμότητα και ωριμότητα του παιδιού.
Συγκεκριμένα στην ανάρτηση του γράφει τα εξής:
“Το παιδί μου είναι έτοιμο για το δημοτικό! Ξέρει να γράφει, να διαβάζει, να μετράει, θα του πάρω και βιβλία το καλοκαίρι να το προετοιμάσω κι άλλο και θα είναι πανέτοιμο!”
Όσο κατασκευασμένο κι αν φαίνεται, είναι ένα μήνυμα που δέχομαι πολύ συχνά και τις τελευταίες μέρες ακόμα πιο πολύ. Γιατί; Γιατί ταυτίζουμε την ετοιμότητα του μόνο με μαθησιακούς και γνωστικούς όρους. Η μετάβαση του παιδιού όμως στο δημοτικό δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΖΗΤΗΜΑ ΑΛΦΑΒΗΤΑΣ ή ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ. Για την ακρίβεια, αυτά τα δυο είναι τα τελευταία που μας απασχολούν όταν ξεκινάει μια χρονιά με πρωτάκια.
Τι μας απασχολεί;
Κυρίως η συναισθηματική του ετοιμότητα και η ωριμότητα. Ο τρόπος που μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του. Η ικανότητά του να εξυπηρετηθεί, η διαχείριση των συναισθημάτων του, το πόσο έχει μάθει να συνυπάρχει με άλλα παιδιά κια να μοιράζεται, να συζητά, να επιλύει διαφωνίες. Επομένως, αφήστε στην άκρη τα βιβλία, την εξάσκηση σε γραφή και ανάγνωση.
Επενδύστε σε άλλα κομμάτια:
Επίσκεψη σε χώρους με πολλά παιδιά. Πως νιώθει το παιδί; Αγχώνεται κατά την παραμονή του εκεί;
Κουβάλημα τσάντας. Μπορεί να χειριστεί ένα τέτοιο βάρος; Εξάσκηση με μικρότερα βάρη.
Εξυπηρέτηση αναγκών:
Mπορεί να αλλάξει μόνο του ρούχα όταν κατουρηθεί πάνω του; Όταν κάνει εμετό; Όταν βραχεί;
Μπορεί να κουμπώσει το μπουφάν του; Να βάλει, να βγάλει, να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του;
Να κουμπώσει το παγούρι του σωστά χωρίς να χυθούν νερά στην τσάντα; Το ταπεράκι του; Να σκουπίσει τα νερά που θα χυθούν; Το φαϊ που θα πέσει; Μπορεί να διαχειριστεί τη θλίψη του φαγητού που έπεσε;
Μπορεί να ξεχωρίσει τα πράγματά του; Να μαζεύει την κασετίνα του; Να τακτοποιεί την τσάντα και να ξεχωρίζει ποιο μολύβι είναι δικό του και ποιο του διπλανού τους; Κάντε εξάσκηση με πολλά μολύβια. Ξέρει να μαζεύει τα δικά του; Ξέρει να ξεχωρίσει τα ρούχα του από άλλων; Τα μπουφάν του;
Μπορεί να εκφράσει συναισθήματα; Μπορεί να διαχειριστεί να περιμένει τη σειρά του; Να κάνει συζήτηση; Να ζητήσει τον λόγο; Να μιλήσει όταν κάποιο άλλο παιδί το κτυπήσει; Να πει τι το στενοχωρεί;
Όλα αυτά σας φαίνονται πολλά, αλλά είναι ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ κι αυτά που απασχολούν ΚΙ ΕΜΑΣ περισσότερο του πρώτους μήνες στο δημοτικό.
Η γραφή και η ανάγνωση θα έρθουν σιγά σιγά. Και θα έρθουν με επιτυχία. Κυρίως όταν νιώσει ασφάλεια. Και η ασφάλεια δεν είναι θέμα ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ και ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ και ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΟΥ. Είναι συναισθηματική. Αυτά είναι απαραίτητα να προετοιμάσετε με αγάπη και φροντίδα, την ανεξαρτησία οτυ παιδιού.
Θα δείτε πως θα λάμψει. Αφήστε λοιπόν τη γραφή και εξασκηθείτε αλλιώς. Θα με θυμηθείτε.”
Δείτε την ανάρτηση:
https://www.instagram.com/p/CtPZqEILA5W/
