Tο 1959, με πρωτοβουλία του Τάσου Εμμανουήλ, διακεκριμένου Βαρύτονου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ιδρύθηκε ο Μουσικός και Μελοδραματικός Σύλλογος ‹‹Εταιρεία Φίλων Όπερας››, κύριος στόχος του οποίου ήταν η οργάνωση και εποπτεία ενός νέου Ωδείου που θα μπορούσε να αφήσει την δική του σφραγίδα στην καλλιτεχνική ζωή του τόπου. Στην Αθήνα τότε λειτουργούσαν το Ωδείο Αθηνών, το Ελληνικό και το Εθνικό, τρία μεγάλα ιδρύματα με ξεχωριστή το καθένα ιστορία, τόσο με την εκπαιδευτική όσο και την συναυλιακή τους δραστηριότητα, ιδρύματα πάντως που «κατείχαν» τον χώρο της Μουσικής Εκπαίδευσης, έτσι ώστε δεν ήταν καθόλου εύκολο να ξεκινήσει ένα καινούργιο Ωδείο. Γι’ αυτό χρειάστηκαν οκτώ ολόκληρα χρόνια, μέχρι να χορηγηθεί άδεια λειτουργίας για το «Ορφείο Αθηνών» το 1967, χρονιά θανάτου του Τάσου Εμμανουήλ.
Το νέο Ωδείο κατάφερε γρήγορα να δώσει το δικό του στίγμα στην Μουσική Εκπαίδευση. Από το 1975 η πορεία του ιδρύματος συνδέθηκε άρρηκτα με την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Νόνη. Συνθέτης και μαέστρος, με εποπτεία και γνώση των εξελίξεων της Μουσικής Τέχνης, Βιολονίστας αλλά και γνώστης της Βυζαντινής Μουσικής, άνθρωπος συνετά αυστηρός, συχνά σκωπτικός παρατηρητής των μουσικών πραγμάτων στην χώρα, εξαιρετικά αγαπητός στους σπουδαστές και τους καθηγητές του Ωδείου, με αδιαμφισβήτητη πυγμή στις πτυχιακές και διπλωματικές επιτροπές αλλά και αλάθητο κριτήριο που εύρισκε εύστοχα τον στόχο ανάμεσα στο «δέον» και το «δυνατόν», διαμόρφωσε το «προφίλ» του ιδρύματος ανεξίτηλα μέχρι σήμερα.
Σήμερα παρέχει τις εξής σχολές:
- Ανώτερα Θεωρητικά(Αρμονιά, Αντίστιξη-Φιούγκα-Σύνθεση, Ενοργάνωση Πνευστών)
- Πιάνο-Άρπα
- Μονωδία-Μελοδραματική
- Βυζαντινή μουσική
- Έγχορδα(Βιολί-Βιόλα-Βιολοντσέλο-Κόντρα Μπάσο)
- Ξυλινά Πνευστά(Φλάουτο-Όμποε-Κλαρινέτο-Φαγγότο)
- Χάλκινα Πνευστά(Κόρνο-Τρομπέτα-Τρομπόνι-Σαξόφωνο-Τούμπα)
- Κρουστά
- Κιθάρα( Κλασική – Ηλεκτρική )
- Μαντολίνο
- Ορχήστρα – Χορωδία
- Τμήμα Προετοιμασίας για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις στο Τμήμα Μουσικολογίας – προετοιμασία για Μουσικά σχολεία
