Οι εκόνες του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που θύμισαν πρακτικές ναζί αλλά και τσιχαντζιστών μετά το πρώτο σοκ και την ντροπή για τη δημοκρατία μας, έκαναν άθελα τους ένα μεγάλο καλό. Και αυτό δεν ήταν άλλο από το να θυμώσουν πραγματικά όλη την κοινωνία και να τη φέρουν προ των ευθυνών της. Τώρα δεν υπάρχει πια δεν ξέρω, δεν είδα, δεν κατάλαβα…Θυμίζει ίσως λίγο την αρχή του τέλους της Χ.Α. Τι πρέπει δηλαδή άλλο να γίνει; Να πεθάνει κάποιος;
Πρέπει άμεσα να δοθεί ένα τέλος στη θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν πολλά από τα πανεπιστήμια της χώρας μας. Ας σκεφτεί μόνο η κάθε οικογένεια τις θυσίες που κάνει προκειμένου το παιδί να περάσει σε κάποια σχολή. Για να δει τι; Την ασυδοσία και την ατιμωρησία; Και ο κάθε υπουργός παιδείας, εκτός από τις αλλαγές που κάνει στα μαθήματα και στον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια ( που στηρίζεται στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα), μήπως πρέπει να δει και τι γίνεται μετά; Αφού το παιδί κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Αφού με τόσο κόπο μπει σε κάποιο ΑΕΙ.
Το ποτήρι ξεχύλισε για όλους μας! Η πολιτεία έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να αντιδράσει. Οχι με επικηρύξεις και μεγάλα λόγια. Με πράξεις.
Έκκληση στον Έλληνα πρωθυπουργό να ηγηθεί μιας νέας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας στα ΑΕΙ απευθύνουν δέκα καθηγητές πανεπιστημίου.
“Οι εικόνες ντροπής με τη διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τον βανδαλισμό της πρυτανείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έρχονται δυστυχώς να προστεθούν σε μια μακρά λίστα εικόνων και πράξεων που πλήττουν τη Δημοκρατία, τους θεσμούς και το Σύνταγμα. Κανείς δεν μπορεί να δηλώνει έκπληκτος.
Η πρώτη επισήμανση, που κινδυνεύει να χαθεί μέσα στη σφοδρότητα της αντίδρασης όλων μας εμπρός στις σοκαριστικές εικόνες από το ΟΠΑ και το ΕΜΠ, αφορά κάτι που πολλοί από εμάς ζητάμε από χρόνια, αλλά δυστυχώς δεν πραγματοποιείται: τη φύλαξη του πανεπιστημιακού χώρου και τη διαφύλαξη της ακαδημαϊκής ζωής και λειτουργίας. Ακούγεται απλό, παρόλα αυτά παραμένει ανεκπλήρωτο.
Αν το Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν δυναμώσει σε ουσία και διαδικασίες, αν δεν του προσφερθεί η δυνατότητα του αυτοδιοίκητου, ώστε να αναπτύξει μηχανισμούς εξωστρέφειας, αν συνεχίσει η εσωτερική αποδόμηση του από τα πολιτικά άκρα, τότε το πανεπιστήμιο θα απέχει από τον φυσικό του ρόλο, που θα έπρεπε να είναι η καλλιέργεια της πραγματικής και ουσιαστικής αριστείας, με διασφαλισμένη την ανεξαρτησία των απόψεων και της έρευνας, δηλαδή της ουσίας της ακαδημαϊκής ελευθερίας.
Αυτή τη στιγμή το Ελληνικό Πανεπιστήμιο προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στη μετριότητα που μας επιβάλλει ο εναγκαλισμός, που ο εκάστοτε υπουργός, ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογικής τάσης, επιθυμεί να εφαρμόσει ευθύς μόλις αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας, και στην έλλειψη τόλμης και οράματος όσων διαμορφώνουν τις συνθήκες λειτουργίας του.
Απευθύνουμε έκκληση στον Έλληνα Πρωθυπουργό να ηγηθεί μιας νέας μεγάλης μεταρρυθμιστικής διαδικασίας που θα δίνει την ευκαιρία στον Πανεπιστημιακό Καθηγητή να οικοδομήσει την ακαδημαϊκή συμβολή του με όρους αριστείας, δημοκρατίας, αξιοκρατίας και ασφάλειας σε ένα Πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα, ανοικτό σε προκλήσεις του μέλλοντος και στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Ας ακούσει ο Πρωθυπουργός τους Πανεπιστημιακούς των αμφιθεάτρων που έχουν –οι περισσότεροι– και τη διεθνή εμπειρία αλλά και τις προτάσεις για την αναδόμηση του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο πρέπει και μπορεί να διεκδικήσει καλύτερο μέλλον”.
– Λάβδας Κώστας – Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
– Λίτσας Σπύρος – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
– Νίκας Χρήστος – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
– Πλατιάς Αθανάσιος – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς
– Σκιαδάς Δημήτρης – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
– Στεφανίδης Κώστας – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
– Ταρουδάκης Μιχάλης – Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
– Τσινισιζέλης Μιχάλης – Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
– Χατζηπαντελής Θεόδωρος – Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
